کارآفرینی و مدرسه داری
شايد باورش سخت باشد، اما از دوره دبستان حدود سال 1362 که شاگرد استاد پر آوازه مرحوم نيرزاده بوده اند، انتخاب اول اين دو همکلاسي ديروز و دو رفيق سي و چند ساله امروز، معلمي و مدرسه داري بوده است، اگرچه امکان ورود به ساير حوزه هاي کاري همواره بوده و هست. تاسيس و راه اندازي مدرسه صالح محصول اراده و خواست مشترک آقايان ملکي پور و شايسته نام است که مدرسه داري و کارآفريني در اين حوزه را بر بسياري از امور از ادامه تحصيل و تدريس در دانشگاه گرفته تا مديريت منابع انساني يک کارخانه صنعتي ترجيح داده اند و معتقدند هيچ شغلي بالاتر از معلمي نيست. تاثير شگرفي که مرحوم نيرزاده و استاد نوري بر طرز تفکر اين دو همکلاسي داشتند سبب گرديد که مدرسه به عنوان خانه اول ايشان در آيد و در ايام تابستان در مدرسه زندگي و براي مدرسه کارکنند. علاقه ايشان به مدرسه چه دوره دبستان در مدرسه فرزندان امام و چه دوره راهنمايي در مدرسه فتح به حدي است که معتقدند در مدرسه بزرگ شده اند. اشتياق به کار معلمي از همان سنين جواني به صورت تقليد و در آوردن اداي مدير و صاحب يک مدرسه در رفتارشان بروز و ظهور داشت به گونه اي که مدرسه را از آن خود مي دانستند و دانش آموزان فرضي داشتند که خود را نسبت به آنها مسئول مي دانستند. آنها با ذوق و سليقه اي مثال زدني طرح ها و نوآوريهايي را در قالب فعاليتهاي مدرسه ارائه مي دادند که تا آن زمان کمتر متداول بود. عرضه و پيش فروش حل المسائل سوالات امتحاني که در آن دوره يا وجود نداشت يا بسيار ناياب بود، غرفه دانش آموزي آنها را به پر بازديدترين و شلوغ ترين غرفه کلاسي تبديل کرده بود. آنها زماني که در کوچه هاي محله دروس با هم قدم مي زدند يا تا پارک قيطريه رکاب مي زدند همواره درباره روياي راه اندازي يک مدرسه با هم حرف مي زدند و مساله آنقدر برايشان جدي بود که آقاي مهندس شايسته نام تحصيلات تکميلي خود در دانشگاه تهران را با اين هدف در زمينه مديريت منابع انساني به پايان رسانيد. بر طبق نظريه گلاسر در تئوري انتخاب، موسسين مدرسه صالح بر اساس يک کنترل بيروني معلمي و مدرسه داري را انتخاب نکردند بلکه بر مبناي يک کنترل دروني و يک خواست دروني دست به اين کار زدند، در حالي که انتخاب هاي ديگري نيز وجود داشت.
آنچه باعث شده تا در طي اين سالها ، مجموعه صالح همواره در زمره مدارس سرآمد آموزشي قرار گيرد آن است که بنيانگذاران و گردانندگان آن در مورد کيفيت کار و شيوه هاي جديد و خلاق فکر مي کنند و دغدغه پيشرفت و حرکت رو به جلو لحظه اي از آنها جدا نمي شود. برخلاف تجارب ناموفق کار گروهي، مي توان به جرات گفت که روحيه همکاري و رفاقت ايشان سبب استمرار فعاليت مدرسه صالح در 18 سال گذشته از سال 1380 شده است. اين شراکت کاري آن چنان با علقه هاي دوستي سي و چند ساله در هم تنيده شده است که در اجراي کارها و تصميم ها به يک اشتراک نظر و وحدت رويه رسيده اند. در مقاطعي تصميماتي اتخاذ شده که هر کدام از ايشان به شخصه بدون مذاکره دو جانبه، همان اصول و همان شيوه اجرا را بر مي گزيدند. مدرسه صالح تنها مدرسه در منطقه 3 تهران است که بدون يک ريال وام بانکي، بدون هيچ نوع رابطه خاص يا آنچه برداشت رانت از آن مي شود، در طول اين سالها با کيفيت ممتاز و بازدهي بالا به فعاليت خود ادامه داده است. اين در حالي است که بسياري از مدارس بدليل مشکلات مالي و نابساماني هاي اقتصادي به ناچار تعطيل شدند و از ادامه فعاليت بازماندند. آقاي دکتر ملکي پور در کسوت دبير ادبيات و آقاي مهندس شايسته نام بعنوان دبير رياضي و همچنين درس دين و زندگي کارنامه درخشاني دارند.
وجه اشتراک ايشان لذتي است که هر دو از کار آفريني مي برند. هر دو اعتقاد دارند که کارآفرين بودن يک حسن دوستي و رابطه ديرينه شان به حساب مي آيد و معمولا هم به عنوان رهبر سازمان و يک کارآفرين عمل مي کنند. کارآفريني که يک محصول غذايي توليد نکرده که البته در نوع خود قابل احترام است، اما متوليان مدرسه صالح همه همت خود را بکار بستند تا آدم تربيت کنند. آنها مدرسه صالح را در 24 سالگي پايه گذاري کردند و آن را بزرگترين افتخار زندگي خود مي دانند. ايشان نه از صفر بلکه از زير صفر شروع کردند زيرا امتياز مدرسه را از گروهي گرفتند که در آن سال مدرسه زيان ده شده بود، دانش آموزان خوب از مدرسه رفته بودند و هيچ چشم انداز روشن و حسن شهرتي براي آن واحد آموزشي متصور نبود. با اين وجود، با استقامت، حوصله و دلسوزي، مدرسه را با تمام وجود متحول کردند و سرپا نگهداشتند.
